حرکت...
حرکت.... و مانع آن. دیدن دختر کوچکت و حرکات کوچکانه او در خانه ات لذتی ناتمام است. قطعا لحظه اولین نشستن، اولین حرکت دست و پا و اولین ایستادن ها و اولین گام ها، که البته ما هنوز تجربه اش نکردیم، لحظات بزرگی است که در مقابلش همه چیز کوچک است. لحظه های بزرگ شدن و بالیدن تمام زندگیت.... حرکت... حتی اگر از نوع چهار دست و پایش هم که باشد، نعمتی است بزرگ. و ما قدر این موهبت زندگی را نمی دانیم، ولی امروز، دخترم به یاد من انداخت که باید بیشتر قدردان باشم. قدر دان نعمتی که وقتی دخترم صاحبش شد، می دانست که دیگر می رود و دیگر منتظر نمی ماند... خوشحال بود و تلاش میکرد هر آنچه که نمی تواند و هر آنجا که نمی رود را،...
نویسنده :
مدیر
3:42